Ah
Geçmiyor adeta gece
Daha sabaha sevda kere karanlýk var
Ve ben
Düþ ucuyla gecenin koynuna
Yýldýzlarca güneþ çiziyorum
Ama malesef gelmiyor sevgi aydýnlýðý
Yine sýçrayýp gerçeðin sesiyle
Hasrete duruyorum
Her gece olduðu gibi uykuyu
Yastýðýma yatýrýp
Yorganlýyorum
Üþümesin
Dinlensin
Hatta uyku deðilmiþ gibi yapýp
Uyusun
Beni arayýp bulamasin diye
Bulamasýn ki
Ben rahat rahat
Aþklý romanlara baþ kahraman olayým
Masal sonlu öykülere
Hayal imzalar atayým
Ah
Bu deli baþým ve dumanlarý
Susmuyor
Ve inatla daðýtmýyor kendini
Her günbatýmýndan sonra
Asýrlarca süren karanlýklar peydahlanýyor durup durup
Ve sayýsýný bilmediðim
Bebek umitleri beliyor yeþil beþiklere
Ama sonra yine
Bir yerlerden çýkýp geliyor gerçekler
Dolu dizgin gürz elli
Doðrulmaya çalýþan her ümidin
Kafasýný eziyor elleriyle
Ve bitmeden daha gece
Ne pembe kalýyor geride
Ne yeþil ne mavi
Varsa yoksa sonsuz gri
Ýntihar eðilimli
Asýr saatli gece ve getirdikleriyle
Usanmadan savaþtýkça
Hayatta yürümek için
Ayaklarýmda derman
Yüreðimde heves kalmýyor
Siz
Beni dinlediniz
Ve güne ayak sürürken görürseniz
Gerçeklerce vurgun yemiþ
Yapayalnýz ve hayalleri yaralý
Ama yine de
Umitliydi
Dersiniz...
30116aslý
Aslý Demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.