Hamalým þüphesiz senli düþlerime Ne yana dönsem sensiz düþlerim koynumda Bir sen yoksun gönlümün kýyýsýnda Gözlerimin okyanusunda Her anýmda hemhal olurken senli düþlerimle Bir sen yoksun canýmýn sahilinde Bir sen demir atmýyorsun gönlümün limanýna Cevapsýz limanlarýmda sorularýmla boðulurken Þüphesiz nice gönül kervanlarý geçerken Ben hala seni bana getirecek kervaný bekliyorum Karanlýk gecelerimden beni sabaha ulaþtýracak Þefkatli elinle beni yeniden canlandýracak Beni sende diriltecek uyandýracak Senin bana getirecek olan kutlu kervanýný bekliyorum Ayrýlýðýn yýkýk senfonisini bas sesi ile dinlerken Yüreðimde çizdiði derin acýlarý içine katarak Hasretin arabesk türküsünü dinliyorum Gözlerimde yaþ ellerimde sensizlik Gölgelere sýðýnmýþ bir meczup deli Hasretinle denizdeki dalgalara karýþýrken Boðuþurken Sana ait gönlümü almasýn diye Son nefesimde beni alýp içine çekmesin diye Hasretin denizindeki dalgalarýndan kurtulurken Son bir hamle ile Bekliyorum hala seni bana getirecek olan kervaný Ufukta ne bir kervan var Nede gelen bir yolcu Sadece kor alev rüzgârda esen hasretinin kokusu var Ýki kýrýk cümle ile sana kýrýk gönlümü gönderiyorum Kýrýk düþlerimin gölgesinde Sensizliðin azabýný gönlümde saklarken O iki kýrýk cümleye bulaþmasýn diye Sensizliðin azabýný gönlümün dehlizlerinde saklýyorum Ben yine kýrýk dökük odama dönerken yine yýkýlmýþ Ama umudunu hala yitirmemiþ adýmlarýmla Yine yorganý üzerime çektim Senli düþlerim koynumda Kendi cevapsýz sorularýmdan azat olmuþ halimle Düþlerimde seni bana getirmesi için Binlerce kervan gönderiyorum Seni bana getirmesi için Kapatýrken göz kapaklarýmý zamanýn en derin uykusuna Yüreðimdeki yangýný söndürdüm Düþlerimde seni yakmasýn diye Tabutuna sýðmayan hasreti Düþlerimde sen görme diye Topraða gömüyorum Gönlümdeki hasretim sana hasreti yaþatmasýn diye Feryadý kulaklarýn da yankýlanmasýn diye Vaveyla vaveyla gömüyorum topraða Bekliyorum ömrümün kervansarayýnda seni Alýr o narin burnun az yüreðimi yakan sen kokunu Bulursun yolumu kervansarayýmý Þimdi suskun düþlerimin içinde gezerken gülümsüyorsun Bulutlar saçlarýnla oynuyor Bir nehir gibi gözyaþlarýný yüklüyor gözlerine Gönlümüzdeki paslarý sel gibi alýp götürecek Gözyaþlarýn yüklerken bulutlar Ben saçlarýnýn altýnda bekliyorum Susuyor kulaðýmda yankýlanan matemli þarkýlar Þimdi bir sen varsýn karþýmda Birde sana sevgiyle atan gönlüm var Þiir kokan gözlerinde Cennet kokan hece hece þiirler okuduðum gözlerin var Artýk her þey sana benziyor sen kokuyor Açmýyorum gözlerimi Hiç açmýyorum Alýnýrken ruhum Gönlüm hala dipdiri sana koþarken Sen arkamda kalýyorsun Ben senden uzaklaþýrken Sancýlý koþmalarýna takýlýrken yoldaki taþlara Takýlarak düþerken sen Ruhum ani bir sýçrayýþla Gönlümün feryadý figaný ile Bedenime geri dönüyor Seni almadan gidemem diye Koþarak sana geliyorum Gözlerinde yaþlar Tutuyorum ellerinden Gülümsüyorsun cennet bakýþýnla Tamam diyorum alýn ikimizi birden Ya da býrakýn el ele yaþayalým Sonra ölelim Yüreðimden çýkan bu dua ile yüreðimde Depremler olurken Uyanýyorum uykumda Ve karþýmda sen ve ben Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.