Bir gece yarýsý aniden bastýrdý sensizlik. Çakan þimþeklerin ardýndan Yaðmur olup düþtü gözlerime. Hüzünle karýþýk yaðýyor Giderek kalbime doðru yayýlýyordu. Savunmasýzdým, Hazýrlýksýz yakalanmýþtým. Ortalýk zifiri zindan, Kafam darmadaðýn. Acýmý haykýrýyordum Suratýna karanlýðýn.
Göðe dikiyordum gözlerimi, Ne yýldýzlardan eser vardý Ne de ay bahtiyardý. Arkama bile bakmadan yürüyordum. Karanlýða saplanýyordum giderek Gecenin hasretliðe karýþan noktasýnda. Kimse de koþmuyordu imdadýma.
Kimsesizdim, Çaresizdim Acýdan kývranýyordum. Seni sayýklýyordu Susuzluktan çatlamýþ dudaklarým. Susuyordum giderek Yalnýzlýðýn girdabýnda. Hezeyan ediyordum kendi kendime. Suçsuzum diyordum. Kalbimde ki ateþ Yayýlýyordu her yanýma Can çekiþiyordum.
Korkuyordum, Kimden? Neden? Sorusuna cevap bulamýyordum. Suçsuzdum, Kalbim tek þahidimdi. Sensizliðe mahkum bir adam. Cezamsa idam.
Kopmuþtu kýyametim Ruhum çýkmýþtý semaya Kesilmiþti dünyayla iliþkim Ölümün en zor anýndaydým. Sensizlik Ahiretimdi, Kan ter içinde Sorgulanýyordum.
Murat Gökçe Karsî 29.01.2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.