kendime adadýðým bir anlýk zaman bile
tek baþýna benim olmadý…
her aný , her nefesi
sadece isyanlarýn þiddeti ve ön öfkeleri idi
içimde bir yerlerde,
yürek atýþlarýyla çoðalan
artan zamanlar hep gözümün önünde
ruhla beden arasýndaki mücadele
dokunduðum her þeyde
öyle dokunaklý bir þeyler var
sadece sýrdaþým deðildi geceler
yastýklarýn alt kýlýflarýna saklý duygularým
terlerimle ýslanýrken
yangýn yeriydi al al
kendi göz yaþlarým
ucu sonsuz bir derya uzanýr içimde
engininde duygular dalgalanýr
çýðlýk çýðlýða
gecesiyle gündüzüyle yirmi dört saat
kurum baðlamýþ içimdeki sokaklarýn duvarlarý
baþka yerlere gizlice gitmiþ ahalisi
her ses bir gizemin ilavesi
þafakta,tan aðarmadan,
gün yüzünü göstermeden daha
çok ýrak mekanlar seçmiþim kendime
ben kendimi gecelerde aradým yýldýz gibi
ben kendimi yaðmurlarda aradým
ben kendimi aradým…
bende mecnudan da öte bir sevda yeteneði var
gerçek aþýk benim
mecnunun adý çýkmýþ bir kere
aslýnda beni hayallere sürükleyen þeyde bu
hep kaynayan bir coþkuyla savruldum hayatýn içine
ben yüzümdeki gülücükle boyadým her þeyi
yaðmurun en delisiyle yine ben bulandým
ben geçmiþi görülmüþ bir rüya gibi yaþadým
üç-beþ albüm ,bir resim sergisi gibi
hatýra koleksiyonu gibi
bir kaç broþür, afiþ vs. iþte
redfer