YORULDUM ARTIK Yoruldum artýk be sevgili, Çok yoruldum. Hayatý tek taraflý omuzumda taþýmaktan, Hayatýn yükü altýnda ezilmekten. Seni arayýp soramamaktan, Sana anlatamamaktan. Sevmekten,seni beklemekten. Her yeni güne baþlarken, Sadece kendi hýçkýrýklarýmý duymaktan. Sefaletin zinciri ile yaþamaktan. Sana olan aþkýmýn,yalnýzlýðýndan tükendim. Sabret diye diye, Çatlattým sabýr taþlarýný. Ne zaman ümitsizliðe düþsem, Hep hayalin çýktý karþýma. Gözlerinin içinde kendi yerimi görünce, Güç aldým hayatýn acýlarýna karþý. Ama artýk sabredecek gücüm kalmadý, Hayalim artýk gözlerinde deðil be sevgili... @YNUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYNUR UZUNLAS ÇAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.