hep Tuttun kalbimden hiç býrakmadýnki cefakâr elini ben sevda uðrunda harcarken ömrümü bir nadanla birleþtirdin mahvettin þu garip gönlümü
býrakmadýn sen kader, hiç býrakmadýn peþimi senelerce , hep boþaltýn bitirmedin mi sen özümü bir Zalimi Sevdirdin, beni mecnun divane eyledin ansýzýn koyverdin gittin , beni sen , zenli zebun eyledin
Gönlümle yine bugün , ben hep dertleþtim tanrýnýn huzurunda , ölümün kan kokusunda azraille kavilleþtim bazý bazý hüzünlendim seni düþündükçe ,aðladým isyankar gecelerde tanrým sana kalbimi rivaayet eyledim
demlendim yine bu gün , þu semazen sarhoþluðunda kaybettim kendimi dünya yolculuðunda bulamadým özümü hiç altýn saflýðýnda kirlendikçe ruhum doldu gunahlar arþýnýyla boynuma
Ya Rabbim sen yeter ki beni þereflendir karþýla o nurlu aþkýn ilahi yolunda hak teala ya tez vakit de ruhumu yönlendir cennet ve cehennemde yakma ödüllendir
Ezelden beri ezelden aþinâným ben senin ezelden VIRD-I ZEBANIN -ÞUKRÜ ÝÇÝN vazgeçerim þu yalan olan dünya da her þeyden
Derman Ararým BEN , derman DÜNYA daki hiç dinmeyen gönül yarama yine görürse beni þu iki cihanda. ibreti el alem iblis olan þeytan yýne zehýr katarsa , özümdeki nefsi meþakkatime
þiir ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
CEYLAN 17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.