Yýkýlmazdým bir acý söz ile Yandým aþk ateþinde bir köz ile
Caným... Canýmýn içi Güneþin þavkýnda kurudum Seni sakladým cevizimin içi Geçit vermez kar, boran Kekliklerin mutlu serenadý Bir avcýnýn tüfeðine düþer kanadý Geçit vermez tipi, tufan Bebekler güneþi çaðýrdý Atlý kýzak kara saplandý Bir gebe kadýnýn karný yarýldý Kardelenin üstüne düþtü bebek Bir umut bekliyor gözlerinin içi O an, sýlaya hasret gibi Acýyor... Acýyor canýmýn ta içi
Caným... Canýmýn içi Erguvan kokulu þehrin burçlarýndan Sana mektuplar saldým almadýn mý? Meltem kokulu mavinin tonlarýndan Sana þiirler okudum duymadýn mý? Yaðlý kurþunlar geldi karanlýk þehirlerden Üzerime yaðýyor ok ok, Sanki senin kirpiklerin Doðmamýþ daha hilalden fecr? Bu ne keder, bu ne cevr? Yanýyor bombalanan þehirler Bu ne ýstýrap, bu ne vecd? Çýðlýklar yükseliyor, Bulutlarla aðlaþýyor Yosun gözleri ayný sen Altýn saçlarý savruluyor Sevdalý bakýyor sen gibi Ellerim... Zavallý ellerim Sen diye uzanýyor ellerine Buldum... Sana benzeyen çocuðu buldum Kaçmýþ kirli savaþýn içinden Düþmüþ anafor sokaklý þehrimin çilesine Þimdi, onun adý küçük dilenci kýz O an, Sarýlmak istiyorum Sana hasret gibi Uzaklaþan çýplak ayaklarýnýn ardýndan Yanýyor... Yanýyor canýmýn ta içi