DERDÝN NE GÖNÜL..
Azgýn kurtlarýný benim üstüme.
Salýp duruyorsun derdin ne gönül?
Kara basan gibi her gün üstüme,
Yatýp duruyorsun, derdin ne gönül?
Dertli yüreðime doldurup çile,
Dokursun zamaný kör imlek ile.
Her ne düþünürsem ona bir hile ,
Katýp duruyorsun, derdin ne gönül ?
Derdimin cihanda yoktur emsali,
Gürültüsüz yaðan yaðmur timsali.
Kimseyi ýsýtmaz güneþ misali,
Batýp duruyorsun derdin ne gönül ?
Þükür muhtaçlýðýn yoktur kimseye.
Çomak sokuyorsun her bir hisseye.
Þükret sahipsin beþ meleklerine.
Yine yetinmezsin, derdin ne gönül ?
Kýzýp köpürürsün,dik duruþuma,
Acý kattýn sen þu tatlý aþýma.
Koskoca dunyayý üç beþ çulsuza.
Satýp duruyorsun, derdin ne gönül ?
Her þeye kýrýlmak hamurunda mý,
Hasret, topraðýnda çamurunda mý,
Dostlar beni kýrmýþ umurunda mý,
Gülüp duruyorsun derdin ne gönül ?
Söyle dertli Erol seninle netsin.
Barýþalým artýk bu haset bitsin.
Kendine gel artýk, boþ ver de gitsin.
Gözün kabirdemi, derdin ne gönül ?
27.1.16 Erol köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.