Eskiyip yýrtýlmýþ bir kitabýn içine konup rafa kaldýrýlmýþ gibiyim Kelimelerin arasýna sýkýþýp kalmýþým Etrafýmda sessiz donuk harfler Kimse yok mu?diyorum ses veren yok Yardým edin diyorum !yardýma gelen yok Belli belirsiz yanýp sönen bir ýþýk Elimi uzattým... Ve belirsiz bir çýðlýk Etrafýmdaki donuk harfler gitmiþ Artýk iþýk da yanmýyor ! Neydi bu çýðlýk? Tam kurtulacakken karanlýða boðdu beni Ve þimdi sadece ben varým Düþünecek vaktim çok Acaba o çýðlýk benim bi parçammýydý Yoksa duygularýmýn esiri mi olmuþtum Evet ya Duygularýmýn esiri olmuþum ben Iþýða giderken tereddüt eden yaným sendin o çýðlýk Anladým ki yalnýzlýðýn adý ben olmuþum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Reyhan canan İlhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.