GÖNÜLDEN GÖNÜLE
GÖNÜLDEN GÖNÜLE
Rahman bahþetmese ulu nurunu
Aþký membaðýndan saðamassýn ki
Toyluk çöreklenir alýr yerini
Ýstesen de boyun eðemesin ki
Kulak ver vicdandan dökülen sese
Ne sarýða güven ne baþa, fese
Yürekteki kadý harami ise
Kendi öz kabýna sýðamasýn ki
Geceleri sarar bir karabasan
Sorular içinde tükenmez husan
Sahibiyle iyi geçinmez isen
Nefsini baðlayýp boðamasýn ki
Ömür dediðimiz bir nefes kadar
Biliriz ecelden ötesi de var
Bir taraf damlýyor bir taraf buhar
Ecrini katlayýp yýðamasýn ki
Baðýþla hatrýna kemlik edeni
Görüyorsun her gün salda gideni
Þefkatin sarmasa nazik bedeni
Gönülden gönüle deðemessin ki
Çiftci baba eðer bulursan geçit
Ne nefsini yelle ne caný acýt
Kibiri kovmasan küçülmez vücut
Bir metre topraða sýðamasýn ki.
Ahmet Çiftci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.