DÜŞÜNCE SUÇU

Düþünceler bile suctur.
Düþünenler bir bosluktadýr
Rüzgar esip deyince
Üstüne düþen bir yolluktur.

Yolcu gibi bilet almaya gerek duymaz
Düþünceler onu iter .
Rüzgar savursa benliðini,
Yolu bulur. ....

Ufkun karanlýðýnda ,
Aydýnlýða çýkmak için cebelesir durur .
Cebeleþmeye ne yürek ,
Nede beden dayanmaz
Akýl , fikir yürüten ,
Zikir etmeyince , zikrine nail olmaz .

Sevdaya böyle biþey heralde
Düþünenler bir boþluktadýr.
Düþünmeyenler huzurun koyunda ,
Kucaðýnda mutluluðu barýndýrmaktadýr.

Huzurun koyunda yolcu olmak için
Düþünmeye gerek duymaz
Karanlýðýn aydýnlatmak için
Yol gösterene gerek duymaz
Gündüzleri ýþýk aramaya gerek duymaz

Onlar bu haldeyken seni duymaz
Dört duvar arasýnda hapis edilensen
Suçu onlarda deðil kendinde aramalý
Önce kalbine veya kalbin yontulmasýnda
Yada tutunmayan bir duygunun neferidir.

Buda sizin elinizdeki .
Merhamet yada vicdan
Duygusundaki soðukluðu kadar
Tenlere göre deðiþkenligidir.

Ýþte buda sevgide , sevgisilikte
Yetinebilmenin duygusundaki
Düþünce suçluluðudur.

Düþünceler bir suçtur
Düþünenler bir boþluktadýr
Rüzgar esip deyince ,
Üstüne düþen bir yolluktur.

Celal AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: