Samsuna kar yaðýyor, öbek öbek bembeyaz;
Her bir kar tanesinin bin þekil yüzünde sen!
Gece don yapmýþ belli, kara sert çökmüþ ayaz;
Terlemiþ dal uçlarý, damlanýn izinde sen!
Kuþ sesiyle uyandým, kara gömülü pençe…
Yeme aç, sevgiye aç, zaman beþi beþ geçe…
Her sabah penceremde göðsü kýnalý serçe,
Dalýp dalýp bakýyor, serçenin gözünde sen!
Sert bir rüzgâr esiyor; soðuk, fakat dondurmaz.
Kurudan esen rüzgâr kalp közünü söndürmez.
Hasret deðirmentaþý göðsümüzde, döndürmez.
Yanýk bir aþk þarkýsý, rüzgârýn sözünde sen!
Coþari ter içinde, sen nerdesin Kardelen?
Rüzgâr selamsýz eser, susmuþ sesin Kardelen!
Minik serçe göðsünde her nefesin, Kardelen!
Terletiyor camlarý, camlarýn özünde sen!
Ýbrahim COÞAR