Düş Gecesi

Aradan kaç uzun yýl geçti onlar bile hatýrlamýyorlardý
buluþtuklarýnda
gözlerinde yaþlanmýþ tebessümler
dudaklarýnýn kýyýsýnda eksik kelimeler biriktirmiþlerdi

birbirlerinden habersizce

kadýn
cümlenin baþýný söyler
adam
sonunu getirirdi

denizin, martýsýz
saksýnýn, çiçeksiz
gökyüzünün mavisiz
bulutun yaðmursuz olmadýðý gibi
birbirlerini tamamlarlardý

bir gece
sert esen rüzgarýn ardýndan
Saint Esprit Katedralinde çalan çanlarýn eþliðinde
el sallamadan
mutluluðu uðurladýlar
kapýsýz evden

o günden sonra
kaç geceye mahkum ettiler bedenlerini
kaç sabahý bir baþýna karþýladýklarýný bile unutmuþtular.

akýllarýndan çýkartamadýklarý
unutamadýklarý
tek bir þeyleri vardý
avuçlarýnýn arasýnda sakladýklarý

ilk gün verilen
yeminleri vardý birbirlerine
yeniden
ne olursa olsun
son bir kez daha diye buluþtuklarýnda
aradan kaç uzun yýlýn geçtiðini onlar bile hatýrlamýyorlardý

aslýnda önemi de yoktu
bu sene
belki ?
son diye

yýlda bir defa
dahi olsa
verdikleri sözü tutuyorlardý
yorgun bedenlerine aldýrýþ etmeden

ayný tarihte
ayný yerde
gece siyah silüetini giyinmiþ hazýr bekliyordu onlarý
ayný heyecanla

deniz suskun
martýlar aç
çocuklar sessizce oynuyordu çimenlerin üstünde
deðiþen hiç bir þey yoktu
geldiklerinde
her þey giderken býraktýklarý gibiydi

kadýn
paltosunu çýkartýp omuzlarýna atýp
bankýn bir ucuna otururken
çantasýndan sigarasýný çýkartýp yaktý
derin bir nefesin ardýndan
bu gece çok uzun olacak
dedi.

çaylar içildi
denizin sahile vuran dalgalarý dinlendi

araya ’ suskunluk ’ girdi

adam
ne güzel konuþuyorsun
susarak
dedi.

araya son bir kere daha
’ suskunluk ’ girdi

kadýn gitti
düþ gecesi bitti

yerinden kalkamayan adam
son sözlerini
fýsýldadý
yutkuna yutkuna
yüzünü okþayan rüzgarýn kulaðýna

. . .

kim ne derse desin?
eksik kalmýþ kelimelerle
sürgün edilen bedenlerin buluþmasý kolay olmuyormuþ...
Sosyal Medyada Paylaşın: