Düş Gecesi
Aradan kaç uzun yýl geçti onlar bile hatýrlamýyorlardý
buluþtuklarýnda
gözlerinde yaþlanmýþ tebessümler
dudaklarýnýn kýyýsýnda eksik kelimeler biriktirmiþlerdi
birbirlerinden habersizce
kadýn
cümlenin baþýný söyler
adam
sonunu getirirdi
denizin, martýsýz
saksýnýn, çiçeksiz
gökyüzünün mavisiz
bulutun yaðmursuz olmadýðý gibi
birbirlerini tamamlarlardý
bir gece
sert esen rüzgarýn ardýndan
Saint Esprit Katedralinde çalan çanlarýn eþliðinde
el sallamadan
mutluluðu uðurladýlar
kapýsýz evden
o günden sonra
kaç geceye mahkum ettiler bedenlerini
kaç sabahý bir baþýna karþýladýklarýný bile unutmuþtular.
akýllarýndan çýkartamadýklarý
unutamadýklarý
tek bir þeyleri vardý
avuçlarýnýn arasýnda sakladýklarý
ilk gün verilen
yeminleri vardý birbirlerine
yeniden
ne olursa olsun
son bir kez daha diye buluþtuklarýnda
aradan kaç uzun yýlýn geçtiðini onlar bile hatýrlamýyorlardý
aslýnda önemi de yoktu
bu sene
belki ?
son diye
yýlda bir defa
dahi olsa
verdikleri sözü tutuyorlardý
yorgun bedenlerine aldýrýþ etmeden
ayný tarihte
ayný yerde
gece siyah silüetini giyinmiþ hazýr bekliyordu onlarý
ayný heyecanla
deniz suskun
martýlar aç
çocuklar sessizce oynuyordu çimenlerin üstünde
deðiþen hiç bir þey yoktu
geldiklerinde
her þey giderken býraktýklarý gibiydi
kadýn
paltosunu çýkartýp omuzlarýna atýp
bankýn bir ucuna otururken
çantasýndan sigarasýný çýkartýp yaktý
derin bir nefesin ardýndan
bu gece çok uzun olacak
dedi.
çaylar içildi
denizin sahile vuran dalgalarý dinlendi
araya ’ suskunluk ’ girdi
adam
ne güzel konuþuyorsun
susarak
dedi.
araya son bir kere daha
’ suskunluk ’ girdi
kadýn gitti
düþ gecesi bitti
yerinden kalkamayan adam
son sözlerini
fýsýldadý
yutkuna yutkuna
yüzünü okþayan rüzgarýn kulaðýna
. . .
kim ne derse desin?
eksik kalmýþ kelimelerle
sürgün edilen bedenlerin buluþmasý kolay olmuyormuþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesut turgay kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.