Bazen özlem oldun, bazen ise hasret.
Geleceðim az kaldý bitecek bu vuslat.
Uzak yollarýn aramýza koyduðu esaret,
Aþýlacak sevdiðim, son bulacak yakýnda.
Buralar öyle soðuk ki; kar, kýþ, kýyamet.
Doðacak güneþ ve aydýnlanacak zulmet.
Aylardýr çaresizce, yaþadýðým bu gurbet,
Bitecek sevdiðim, son bulacak yakýnda.
Hayatýn anlamýsýn, altýndýr topraðýn taþýn.
Yaþamayan anlamaz, bitmez bizdeki aþkýn.
Aklýma geldiðin her an, içime akan gözyaþým,
Dinecek sevdiðim, son bulacak yakýnda.
Ne güzeldir þimdi kim bilir, Kýz Kulesi, Galata.
Çocuklar koþup oynuyordur, bembeyaz sokaklarda.
Senden ayrýlarak yaptýðým, hayatýmdaki bu hata,
Düzelecek sevdiðim, son bulacak yakýnda.
Nasýlda serindir þimdi, boðazýn berrak sularý.
Dimdik duruyordur yine, tarihin güçlü surlarý.
Sensiz geçen her anýmý, uyandýðým sabahlarý,
Geçecek sevdiðim, son bulacak yakýnda.
Dünya’nýn merkezisin, Dünya’nýn baþkentisin.
Hayatýn anlamýsýn, hüznüsün neþesisin.
Çekilmez trafiðe raðmen, yaþanmaya deðersin.
Ömrüm senle son bulsun, aziz Ýstanbul.