Sayfalar tükenirdi bir,bir Mürekkep kururdu deftere uç sürmeden Çelik’ten kýna kitlenirdi bütün kalemler Adlarýmýz her kaðýda yazýldýðýnda Bir hikaye’ye konu olduðumuzda
Sonra bize hep gitmek kalýrdý, Ayaza astýðýmýz çeyketimizi omuzumuza asarak Baba yadigarý, Çileden hayat ipine dizilmiþ tespihleri sallayarak Yoldaþ çile kardeþi yanýmýza katarak Yol alýrýz hep
Bize bahþ edilen deðirmenci kaderi yaþamaya Bizle özdeþleþen Öðütülmüþ hikayeler diyarýnda yaþlanmaya Ýçimize ekilen özlemin demi ile Geçen her trenin ardýnda bakýp Bakýp Memleket türkülerini çýðýrmaya
Oysaki Hiç bir hikaye sýðdýrmamýþ adlarýmýzý içine Hiç bir hikaye güldürmemiþ yüzümüzü hiçi hiçine
Zaten Hangi hikaye yarým kalmýþlýðý tamamlarki Hangi hikayede bugüne kadar Hikayeler arasý uðrakçý karakter yazýldý Bilen,duyan ve gören varmýki
Belkide hikayeler arasý olmayan varlarýz Bir türlü kabullenmediðimiz Kendi kanaatimizce
M,Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.