HANGİ BİZ

yaþamaya deðen bu güzel, hayat,
þakaya almaya da gelmiyor.
daha kazanmadan kaybetme korkularý
ve olumsuz yanlarýyla muhatap olmak,
en saðlam temelleri yýkýyor.
her sabah ,hayalinle açýlan günümün kapýlarý
þimdi neden kilitleniyor üzerime?
birden kayboldum hayallerimin denizinde,
sabahlarým neden olmak bilmiyor ?
gönlümün caddeleri uzanýyor çýkmaza doðru…
aðýr yeminli sözlerim odamda,
soðuk rüzgar, olmuþ esiyor.
meðerse vurmak, lazýmmýþ,
hayatýn insafsýzlýðýný zamanýnda yüzüne.
türlü entrikalar harcarken üzerimizde
o, zaman ,adý çaresizlik ,olmazdý bizsizliðin
karýþan aklýmýzý, o çözebilirdi
baksaydýk bir ,defa kalbimizin gözlerine.
piþmanlýklar, günah, çýkarmalar,kendimizle kavgalar…
içimizdeki hangi biz bizi böyle üzüyor?

Nuran KARACA 20:14 25.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: