Mum ýþýðýnda bir akþam Karanlýklara sýkýþmýþ O pencerenin ardýnda Ben, duygularým Ve yalnýzlýðým Yaprak misali alevlerle dost Ve bir beden ki Ýncecik, sýmsýcak Kendi kendini eriten post Sanki biten umutlarýdýr Taþýrken baþ üstünde Vücudunu okþayan katilini Kendinden bir parçadýr oysa Yavaþ yavaþ sona ulaþtýracak Maðrur ve sevgili bedenini Seyreder, sonra yaþarýr gözler Ardýndan gürültülü bir sessizliktir Bocalar kaynayan su sesi Düþünceler alevlerle dans eder Dudaklarda ise Özlem dolu gönül namesi —Ýçimde nice uzun yýllarýn özlemi var Ah, ah Bu þarkýlarda hep nereye kadar Arzulanan ölümsüz aþklarýn busesi Akþamlarýn huzursuzluðu Derinliðin sonsuzluðu Ýçimin boþluðu Nereye kadar, nereye kadar
Ve yine Kahrolasý dingin yalnýzlýk Dýþarýda ise Kýzýlca soðuk, karanlýk Artýk böyle sonlarla Böyle gözyaþlarýyla Hoþça kal diyor güneþ Böylesine titreterek Böylesine sarsarak Duygularla gerçekler arasýnda artýk Buðulu gölgeler arkasýndaki cam Ve siz Gördünüz mü böylesine hüzünlü Mum ýþýðýnda bir akþam
A. Kaan Özer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.