İMZA

Göz göz açsa da yüreðinde yaralar
Olursa ölümü yenmek için olurdu intiharý

Hep zalimden hep zulümden yana estikçe rüzgar
Azalmak þöyle dursun artýyordu efkarý

Alýp götürdüler bir sabah, aðýrdý suçu
Durmadan karanlýklara ýþýk yakýyordu

Kýrdýlar kalemlerini, kýrdýlar ellerini ya
O zaten imzasýný yüreðiyle atýyordu

Sosyal Medyada Paylaşın: