USTA (2)
Ýnsanlýðý çýkarmýþlar artýk pazara
Vicdan ve merhamet ölmüþ girmiþ mezara
Mutluluk saadet hasta düþmüþ nazara
Ýnsanlýk temelden çökmüþ bitmiþ be usta
Sözün bittiði yerde silahlar çekilir
Sevgi duvarý yýkýlýr nefret ekilir
Vicdanýn sorgulamayan hakký ne bilir
Adalet namert eline düþmüþ be usta
Ýnsanlýk orta doðuda sýnav veriyor
Mermilerin gölgesinde canlar eriyor
Dünyanýn gözü kör olmuþ sanki görmüyor
Utanmadan haktan söz ediyor be usta
Orta doðuda masum çocuklar ölüyor
Rusya suriye vanpir olmuþ kan emiyor
Adaletsiz avrupa neden dur demiyor
Ýnsanlýk çok aðýr sýnav verir be usta
Orta doðuda yanar cehennem ateþi
Özlemiþ huzurlu güne doðan güneþi
Masum vatandaþ ölüyor ayakta kalleþi
Çakallar kan kokusunu almýþ be usta
Zalimler orta doðuyu mesken mi tutmuþ
Kifayetsiz avrupa yý nasýl uyutmuþ
Tarihe destanlar yazan türk.ü unutmuþ
Dünya derin bir uykuya dalmýþ be usta
Zalime dur diyen yok vurdukça vuruyor
Kim vicdan mahkemesinde hesap veriyor
Nerede müslüman lar hepsi mi uyuyor
Cehalet dört yanýmýzý sarmýþ be usta
Dünyalarý yýktýn ocaklarý söndürdün
Asýrlýk yuvalar harabeye döndürdün
Hiç mi vicdanýn yok öldürdükçe öldürdün
Namert namert in yolunu açmýþ be usta
AYHAN OKUMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.