Nasýl yazsýn Seni ey nebi Yazarken biter bu kalem Tükenir mürekkep Sen geldin âlem oldu âlem Âdem deðildi o âdem Zülüm altýndaydý madem Rahman gönderdi seni o dem Gülenleri güldürmeyenler Gülerken pis pis Gülmeyenler gülmeyecek sandý Nefis þeytanla nasýl buna kandý Kandý kandý ya iþte yandý Kâinatýn kucaðýnda nurla sen Nura boðuldu âlem Kamaþtý gözler Bitti o an söylenen sözler Açýldý kapanan o mazlum gözler Dokundu aðlayan gözlere nurdan elin Dokundun kýrýlmýþ beli Çölde kumda yatan Bilallin beline elin O dokunuþ ki günde beþ vakit ezanla Sesi hala kýyamete kadar kulaklarýmýzda Rengi teni simsiyah yaþamasý gereksiz dediler Çöllerde karnýna tonlarca taþ yatýrdýlar Ýmanýný sýnadýlar Bilemediler iman sýnanmaz yaþanýr Bilemezlerdi onlar merhameti Ýmaný Ýman etmeyi Güldürmeyi Yaþatmayý Sen dokundun iþte Binlerce yýldýr Hala Bilallin ezan sesi kulaklarýmýzda O zalimler sadece kendileri güldü Kendileri yedi Kendileri yaþadý Yürekleri merhametle hiç titremedi Zulümle gönülleri Evleri yýktýlar Sen geldin ve yýkýldýlar Görmediler Göremediler Bilmediler bilemediler Ya Muhammed canýmýz sana olsun feda Seni bilmediler Yýkýlmayý hazým edemediler Nefreti yýkamadýlar Oysa nefreti yýkmak diriltmek Daðlar gibi gönüllerde yeþertmekti Güller gibi açmaktý Unutmaktý eski bilinen yanlýþlardan kurtulmak Yeniden iman ile dirilmekti Bilemediler Göremediler Hissedemediler Yaktýlar Yandýlar Söndürdüler Söndüler Senin cennet gül kokunu alanlar Koþtular Sarýldýlar merhametine Gözlerinde sevinçten pýnarlar Çatlarken sevinçten gönüller Ah seni o nurunla görenler koþtu sana Yeniden imanla Merhametle dirildi Sýðmadý Mekke’ye Medine’ye Âleme Yaydý merhametini Cennet kokunu Belde belde Þehir þehir Sýðmadý âleme Sýðdý ufacýk bir gönül’e Gül cennet kokunla Kuþlar þaþkýn Aþkýnla kuþlar geçemedi sana koþanlarý Kanat çýrpan kuþlar kanatlarý yorulurken Sana koþanlarýn kanatlarýnda yok iken Kýrýldý kuþlarýn kanatlarý sana koþanlara kanat çýrparken Yolda kaldý tüm kuþlar Senin kokunla açarken güller Sevilmez mi güller Nurdan Muhammed Candan Ahmed Senin kokunla kokarken Senin nur güzelliðinle açarken Sensin Âlemlere Rahmet Sen nereye baksan nur Sen nereye adým atsan Cennetten bir bahçe Evler geliþinle nurlandý Sofralar bereketi ile coþtu Aç kalanlar bereketinle doydu Nimetler eksilmeden çoðaldý Bilinmezdi-Emin- ne demek Unutulmuþtu Yok olmuþtu Mekke emin oldu Emin olmayý gördü anladý Anlamayan öküz gibi baktý Eminsin dedi Allahýn nur Nebi si’sin peygamberisin demedi Demedi mutluluk yüzü hiç görmedi Ýman etmedi iman ile ölmedi Gözlerin cennetten bir âlem Gönlün tüm cenneti kaplayacak Þefkat merhametten buyur eden saraylar Görenler gördü Susamýþtý Þefkate Merhamete Ýnsan olduðunu söyleyen Söyleyerek saran gönlün Sýcaklýðýna hasret kalmýþtý Gördü gören Koþtu Sarýldý Býrakmadýn sana sarýlanlarý Onlar için geceleri Seccadeyi gözyaþý ile yýkadýn Cehennem narýnda yanmasýnlar dedin aðladýn Sen aðladýn Cehennem söndü sönecek Þefaat için þefaat verdi sana Yüce Rahman Sana koþarken þefaatine Nur yüzüne gönlüne koþacaðýz Merhamet ile yoðrulmak için Âlemlere Gönüllere Rahmetsin Nurdan Ahmet Nur Muhammed(S.A.V.) Mehmet Aluç-Kul Mehmet- (Nöbetçi Þair)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.