Yaþamak niye bu kadar acý ufak çocuk sana ne iþin var tellerin arkasýnda kuþlar yok mu yaný baþýnda sana uçmayý öðretecek göçüp gelsen özgür çayýrlara oynamaya yaðmur fýrtýna sana engel olmasýn belli hayat sana küsmüþ gülmüyor sen gül bari inadýna çocuklar gülmeli gözlerin içine kadar insan olmayanlar var esir akýllara sahip köle düzende sana bile dünyada maviyi saklayan toprak öpen ayaklarýn toprak kokan ellerin hatýra olsun kalsýn sen uç denizlerin mavinin üzerinden sevginin þevkatin çiçek açtýðý ovalara yakýþmýyor bir çocuða tel örgülerden bakmak yüreði olan seni gören gözler çaresizliðine aðlýyor utanmakta bazen insan olmaya yetmiyor......... 25-01-16 þa
Sosyal Medyada Paylaşın:
samasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.