EVLATLIĞIN İHANETİ

Yediðin sofraya sapladýn býçak,
Kuduz olan böyle yapardý ancak,
Sen arsýz utanmaz alçaksýn alçak,
Seni baðýþlatmaz ölümün bile…

Bizi deðiþtirdin bir uyuz ite,
Keklik mi þey etti içtiðin süte?
Dayanmaz yüreðim bu ihanete,
Seni baðýþlatmaz ölümün bile…

Sýrtýmýzda sürdün yýllarca sefa,
Çiðnedin bizleri bilmedin vefa,
Felç ol kör ol dönme bizim tarafa,
Seni baðýþlatmaz ölümün bile…

Düþtüðün çamura merkep düþer mi?
Kendi mezarýný insan eþer mi?
Sevgi þefkat dolu kalbi deþer mi?
Seni baðýþlatmaz ölümün bile…

Cantekin der; dönme laðým faresi,
Buldun kendin gibi uyuz teresi,
Hançerlediðin yer þefkat adresi,
Seni baðýþlatmaz ölümün bile…

Sosyal Medyada Paylaşın: