soðuk duvarlar karþýsýndayým yine caným tenimde üþüyor kirpiklerim yaðmura yenik ah kardelen gözlüm neden gözlerini erkenden yumdun üstüme neden sýrtýný döndün ah kardelen gözlüm
hangi yaramý deþeceðimi bilmediðim bir susuþum ben her parçasýnda ayný býçak yarasý her acýsýnda ayný öfke sonra sonra hýnca hýnç dolu bir yalnýzlýk ah kardelen gözlüm ah kitabýmýn soluksuz okuduðum cümlesi ah dinlediðim þiirim
kar üstünde býraktýðým ayak izim aynadaki yüzüm telefondaki sesim ah kardelen gözlüm yüzümdeki elim ah o cesur yüreksizim susmak, yüreðime gömmek ölümden zordu sana
çýkmaz candan, yaþamak icat ettim sen karþýmda, ben mapusta sakýncalý sevdam ve kan vurdum yüreðime ah kardelen gözlüm
adýný yazdým þu üþüyen yüreðime kaç susuþun yaralar beni kaç yokluðun kalbimden vurur ömrüm kaç zaman sonra ölür ah kardelen gözlüm bitmiyor sana olan özlemlerim, üþümelerim geçmiyor buralar yokluðunla karýþýk býçak kesiði içim darmadaðýn.
ibrahim dalkýlýç
24/01/2016 23:45 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.