HEP OTUZ BEŞ YAŞINDAYIM
795
HEP OTUZ BEÞ YAÞINDAYIM 3
Remzi Aytürk, Uður Mumcu, Gaffar Okkan ve Babama…
HEP OTUZ BEÞ YAÞINDAYIM
Tam
Otuz beþ yaþýnda
Doðdum
Girdim adam gibi
Dosdoðru
Hayatýn koynuna
Kimin
Kestiði bile meçhul
Göbeðimi
Belki kiracýlar
Belki
Komþular
Belki de/ anamýn ta kendisi
Öyle
Ya da böyle/ ama
Ebe eli deðmedi
Her halükarda göbeðime
Ve de
Bana
Tam
Otuz beþ yaþýnda
Bebek oldum
Bilmem
Var mýydý ki bir emziðim
Ya da bir biberonum
Altý kardeþim daha vardý/ ama
Ve de dað gibi bir babam
Büyük kardeþlerimin
Giydiklerini
Giydim boyuna
Söktü dikti /yeniden yaptý anam
Uydurdu büyüklerimin eskilerini bana
Yamalar içinde olsa da çoðu
Temiz
Ve pýrýl pýrýldý her þeyim
Öpülesi
Ýnat
Gâvur yoksulluða
Emeklemedim hiç
Yürüdüm
Sürünmedim nedense o bebek aklýmla
Kalktým
Ayaða
Hayatýn oðlu oldum
Attým
Kendimi/ hayatýn koynuna
Tam
Otuz beþ yaþýnda
Çocuk oldum
Oynadým
Her türlü oyunu
Ýtildim
Kakýldým
Hiç oyuncaðým olmadý ama
Çok arkadaþým oldu
Kendim yaptým oyuncaklarýmý
Paylaþtým onlarý arkadaþlarýmla
Resim yaptým kara kalem
Belgin Doruk’lu
Yýlmaz Güney’li
Ve sattým
Sinemaya gittim onlardan kazandýðým
Parayla
Ve Kanuni Sultan Süleyman’ýn resmini yaptým
Bismillah
Asýldý okulun duvarýna
Sakýz da sattým sokak aralarýnda
Gazoz da
Yer de gösterdim sinemalarda
Ayakkabý da boyadým kahve kapýlarýnda
Benzin de sattým muhtar çakmaklarýna
Tam
Otuz beþ yaþýnda
Genç oldum
Kýz arkadaþlarým olmadý çok fazla
Yakýþýklýydým
Yakýþýklý olmasýna ama
Neylersin
Fukaralýðýn gözü kör olsun
Bir hazine gibi sakladým/ yine de
Onlarý içime
Gömdüm
Hepsini hatýralarýma
Bir sýzý kaldý
Geride
Çok derin bir yara
Saklý bir sancý
Sarkar içimde/ iyileþmez/ hala
Kanar zulamda
Takýlamadým hiç
Çankaya’ya
Gaziosmanpaþa’ ya
Telsizler’i çok iyi bilirim
Sakalar’ý da
Duvarlara yazý yazdým/ körü körüne
Yitik gençliðimle
Ankara sokaklarýnda
Kuþlama da yaptým
Pullama da
Afiþ de astým/ inadýna
Kaldým
Yattým
Sokaklarda
Tam
Otuz beþ yaþýnda
Yetiþkin oldum
Sattý beni gerçekler bir bir/ ardý sýra
Bir pula
Aldatýldým
Yaþýma baþýma bakmadan
Hep aldatýldým
Hep satýldým
Aldatmamaya çalýþtým hayatý yine de
Ve inadýna
Satmamaya
Direndim kirlenmeye
Baþarabildim mi/ bilemiyorum ama
Sarýldým hayale
Vurdum
Kendimi sandal barýnaðýna
Sarýldým sevgiye
Sarýldým aþka
Sarýldým/ sevda üstüne deli sevdaya
Tam otuz beþ yaþýnda durdum
Bekliyorum
Hala
Otuz beþ yaþýn sakal ve býyýklarýyla
Tam otuz beþ yaþýnda yaþadým hep
Cahit Sýtký’nýn dediði gibi
Yolun yarýsý eder
Dante’nin dediði gibi bir de
Kim bilir neresindeyim ömrün
Daha ne kadar kalýrým/ kim bilir/ bu yaþta
Bir nüfus cüzdaným var/ tabi ki
Doðum tarihim
Denk gelir
Remzi Aytürk’e
Gaffar Okkan’a
Ve de Uður Mumcu’ya
Ve bir de
Kafkas kartalý
Kartal gagalý/ babama
Bir ölüm ilamým da olur/ elbet
Kafkas kartalý bir babanýn oðlu olduktan sonra
Hep böyle
Otuz beþ yaþýnda
Toz olmam/ ölsem yine de/ asla
Kül olurum
Yanarým
Kül olur/ tutuþurum ben/ hep hayata
Toz olmam/ asla ayakaltýnda
Kül olur
Yanarým
Közde
Korda
Mangalda
Kalýr
Küllerim
Yiðit sevdalar aþkýna
O sevdada
Bu sevdada
Çoluðuma/ çocuðuma
Armaðaným kalýr/ otuz beþ yaþým/ yiðit yürekli aþklara.
özay saðlam
Sosyal Medyada Paylaşın:
sandal barınağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.