FEVERAN

Gündüz fener taþýr oldum,

Yitirttiniz izde beni.

Baþý sýrtý kaþýr oldum,

Bitirttiniz gizde beni.



Hani simit üleþtiðim?

Harmanlarda güleþtiðim?

Ayrýþtýkça bileþtiðim?

Yetirttiniz cüzde beni.



Yular olmuþ üç beþ mangýr

Gönül kýrar þangýr þangýr

Baðýrýrým bangýr bangýr:

Yedirttiniz bizde beni.



Bu gidiþle kalmaz baðým,

Ne baldýz, ne bacanaðým,

’’Yeter, kabul, avanaðým!’’

Dedirttiniz siz de beni...



Ývme artmaz laçka yerde

Gönül açmaz aþka yer de

El kol, ayak baþka yerde

Getirttiniz yüzde beni...



Bana dönük bütün kin, hýnç;

Baðrým deðil öyle taþ, tunç!

Bahane mi inme, kulunç?

Kütürttünüz özde beni...



Oynasýnlar hop rak, top rak;

Düþtüm, bayram etsin toprak!

Kasým kasým, yaprak yaprak

Götürttünüz güzde beni...



Üttürttünüz bezde beni...

Ýttirttiniz hýzda beni...

Oturttunuz buzda beni...

Yatýrttýnýz tuzda beni....

Sosyal Medyada Paylaşın: