Kış güneşi yanığına benzer sensizliğin yakarken donar yüreğin akasyameral
Kış güneşi yanığına benzer sensizliğin yakarken donar yüreğin
ne uzadý ne kýsaldý düþlerim tozlanmýþ þiir yapraklarýnda kalan izdüþümü gibi göç eden kýzýl turnalar aðlamakta ömrüm ömrüm fukara düþlerde açan sýrça cam kýrýlganlýðýnda gönlüm
sararan çeyizler sandýk lekesi düþler eskiyen fallarda telvem uzaklarda kalan hayata dair izler gibi sýr çocuk kalan diðer yaným sýzlanmakta þýmarýk bir kýz çocuðu henüz büyümemiþ
çocuk yürekli adamlar adam yürekli kadýnlar ýsýz bir kentin arka sokaklarýnda kalan hatýralar gizler mesela bizi anlatýr ya denizin köpüðü suya yazýlan düþlerimizi avutup
zengin kalkýþý oldu bu gece düþen hayat yapraðýndan geceye bin bir düðüm attým kýþ güneþi yanýðýna benzer sensizliðin yakarken donar yüreðin ya iþte öyledir bu bizim hikâyemiz içi seni dýþý bizi yakar
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.