DÖN ZEYTİN GÖZLÜM

Sordum seni yâr muhabbet kuþuna,
O vefasýz gitti dedi buradan…
Parmak vurdum telefonun tuþuna,
Nasibimi aldým sessiz naradan…

Gün içinde can kývrandý acýyla,
Gece terler hasret yanar sancýyla,
Avunmuyor gönül hayal tacýyla,
Zeytin gözlüm bir farkým yok çýradan…

Albüm soldu hiç düþmüyor elimden,
Öbek öbek hüzün bulut yelimden,
Duþ alýyor mazi gönül selimden,
Derman sende kurtar beni yaradan…

Kan çanaðý gözüm gözler yolunu,
Belim yasta çok özlemiþ kolunu,
Üzme gülüm artýk sen de solunu,
Yetti artýk daðlar çýksýn aradan…

Cantekin der; düþtüm hasret narýna,
Gel kulak ver þu gönlümün zarýna,
Çekme beni sensizliðin darýna,
Gelmeyince baht kurtulmaz karadan…

Sosyal Medyada Paylaşın: