anladým sevmiyorsun yokluðuna çerez mi gerek lazým sanýyorsun ben içimde yaþarken seni aslýnda varlýðýnýn en güzel þekli.. hüzünlü bakýþlarýn sakýn ha hiç itiraz etme okuyorum gözlerinden yüreðini sözlerinde ki naðmeleri hecelerin arasýnda ki ateþi..
anladým sevmiyorsun çaresizliðim sanma ki deplasman galibi yokluðun ebedi bir ýzdýrap acýlarda mapus yürek sus pus tek çýkmaz sokakta ki tesellim varlýðýnýn hidayeti arayýpta bulamadýðým...
anladým sevmiyorsun býrak olsun her günüm günlerden sen yoklukta ki emrivaki ben.. can ruhta kayýp sensizlik sessizliðe tabi kurþun sýkar gibi yalnýzlýðýma karanlýk bir cemre misali...
anladým sevmiyorsun ne eyler ki bu can sevmek dahi yetmiyorsa yasým ebedi mahkumiyetim baki üç günlük ömrün gazabý sanki erken gelmiþlik geç kalmýþlýk hayatýn son perdesi belki...
biliyorum sevmiyorsun en aþaðýdan öyle sanýyorum kim kimin içini görebilir ki, dillerde hapis kaldýysa gönül çarmýha asýlmýþ misali bu taksiratýn en acýlý þekli...
(Berlin,23.01.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.