Hadi þimdi git..! Git ve o pimi çekilmiþ, sevdasý kara gözlerini b’aþka yüreklerde p’atlat...
çatlat damarýndaki ârý çýkar içindeki yâr maskeli yalaný hadi durma..! yak birkez daha delik deþik olmuþ kadavramý...
býçaðýn keskin yüzü... seni kim biledi yüzdün derimi verdin ellerime hüznü? yetmedi mi yaktýðýn yerlerin cürmü..
Git.. dönme yüzünü, bozma sözünü, gösterme bana gözünü...
Gelirken ilk, giderken son kez gördüðüm Alsancak kaldýrýmlarýnda vapur çýðlýklarýnda Ellerinde alýp gittiðin yüreðim Ellerime býrakýp el gibi baktýðýndan beri düþlerim sahte yeminler muamma.
boþver demiþtin ya bana o an þimþekler çakmýþtý yüreðimin sabahýna "Fersahlarým minnetti canýna,canýma cinnet."
Dur dedikçe vurdun sus dedikçe kusturdun. Yumruklarken kursaðýmdaki hevesi, Kýrdýn lades kemiðimi aklýmdan da kurtuldun. Ama unutmadým Aklýmda aklýmda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.