Beþ kilometre miydi yolun, kara kýþýn ortasýnda?
Yoksa dört yýl mýydý anamýn yollarý bekleyiþi…
Ya da doymamýþ sevgimiydi yediðimiz ekmeðin
Yanýmdasýn, uzaksýn ! yinede canýmsýn…
Canýmsýn sen babamsýn doymamýþ sevdamsýn sen
Yükün çekmekmiþ derdimi , kederimi
Ýnandým senden baþkasý yok menfaatsiz tutan
Ne zaman yýkýlacak olsam sen babamdýn orada
Ne zaman baþarsam gizlide olsa baþý dik yanýmda
Canýmsýn sen babamsýn doymamýþ sevdamsýn sen
Ömrümün baharýsýn, içime ýlýk akan serinleten
Senden gelen yaðmur tanelerini topladým toprak gibi aç
Ýçime çektim beni yeþertsin ! Yeþertsin diye…
Yine de eksiksin içimde eksiltemediðimsin
Canýmsýn sen babamsýn doymamýþ sevdamsýn sen
Büyüten mi cefakâr büyütülen mi bilmem
Ama bildiðim sendendir öðrendiðim senden
Anamý unutamam! Çilelim, hakkýdýr övülmek
Giden gelmiyor dipsiz kuyu gibi suyu çekilmek
Canýmsýn sen babamsýn doymamýþ sevdamsýn sen
Öyle bir hayat yaþarým ki yüreðim boðazýmda
Seni kaybetmek geldi mi daralan dilimin ucuna
Seni anlatmak mümkün mü milyonlarca vurguyla
Savunmasýzda olsa özgür tamamlayacak kelimeler sonunda
Doymamýþ sevdamsýn, canýmsýn sen nefesimin son anýnda…
Caným Babama
26.06.2004 – 02:28
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.