EY HAYAT!
Ey hayat!
Üstüne söylenmiþ onca sitemlere
nasýl tahammül ediyorsun böyle
Bunca kýzgýnlýklara nasýl gülümsüyorsun söyle
Her yeni gün yeni kapýlar açýyorsun oysa herkese
Ancak bu nankör insanoðlu
Onca güzelliklere açýlan kapýlarý býrakýp
Ardýnda kötülükler barýnan kapýlarý zorluyorlar ýsrarla
Yalan riya sahtekarlýk diz boyu her arenada
Sana karþý bir suçum olduysa baðýþla beni hayat!
Þiir bile yazamýyorum yalana alýþýrým diye
Doðruyu söylüyorum dýþlanýp itelensem de
Kimseye övgüler yaðdýrmýyorum asla boþ yere
Ama bil ki Hayat
Ben de suçluyum sana karþý yine de…
Ve;
Kime ait olduðunu bilmediðim bu þarký sözüyle
özür diliyorum senden
Ve yine biliyorum ki tüm güzel ve samimi duygular
güftelerde can buluyor asýrlardýr:
Ben yoruldum hayat, gelme üstüme
Diz çöktüm dünyanýn, namert yüzüne
Gözümden, gönlümden, düþen düþene
Bu öksüz baþýma gözdaðý verme
Ben yanýldým hayat, vurma yüzüme
Yol verdim sevdanýn, en delisine
O yüzden ömrümden giden gidene
Þu yalnýz baþýmý eðdirme benim
Ben piþmaným hayat, sorguya çekme
Dilersen infaz et, kar etmez dilime
Sözlerim aðýrdýr, dokunur kalbe
Þu susun aðzýmý, açtýrma benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.