HALE ÇOCUK RUHLUSUN
Aynalar diyor ki bak yaþýn geçmiþ
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Baþýnda saçlarýn beyaz gül açmýþ
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Haddini bilmeyi hatýrlamasýn
Yaþýn gelip geçmiþ umursamasýn
Dumanlý daðlara eriþemesin
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Kendini on sekizlik yiðit sanarsýn
Deli gönül sen hiç uslanmaz mýsýn?
Kaf daðýna çýkýp kar alamasýn
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Dünkü güç kuvvetin yok ki elinde
Aðrýlar var dizlerinde belinde
Hale zikir yok mu senin dilinde
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Oyalanýp duruyorsun dünyada
Uyanamýyorsun sen bu ruyadan
Toz duman olmuyor gittigin yolda
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Bak görenler sana amýca diyor
Dede dýyenler var yine duymuyon
Gaflet uykusundan hiç uyanmýyon
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn
Bir türlü kendine gelemiyorsun
Dünyadan göçenden ders almýyorsun
Sonun kara toprak bilmiyor musun?
Ruhun hale çocuk çocuk kalmýþsýn:
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevrettin uludağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.