kar yağarken unutulmuş bir şehirdi yüreğim lirikyalı
kar yağarken unutulmuş bir şehirdi yüreğim
kar yaðarken unutulmuþ bir þehirdi yüreðim gökten serpilmiþ sevinç tohumu gibi avuçlarýmda gülümsediðinde cennetin nar bahçelerinden bakraç bakraç içtim mutluluðu öncesinde solgun bir kýrmýzýyken kör talihim maviye gebe kaldý düþlerim ve erken çýktý kozasýndan kanatlarý kýrýlmýþ kelebeðin varisleri
kar yaðarken unutulmuþ bir þehirdi yüreðim aðzýmda berkitilmiþ fon parçalarý olmasa müphem bir yanýlgýya kapýlýp giderdim münzevi sokaklarýn asiliðinde kaybolup çatýþýrdým kendimle takýlmazdý boynuma inþirah niþanesi kör karanlýklarýn sarhoþluðunda giyotinle bölünürdü uykum
kar yaðarken unutulmuþ bir þehirdi yüreðim orada çatýk kaþlý zamanlarýn hissiz söylemleri ve politik aðýzlarda salya sümük talan edilirdi kentler ve çocuklar tanklar çiçekleri ezer hayýrla yorumlanmazdý hiç bir rüya
kar yaðarken unutulmuþ bir þehirdi yüreðim orada eksik bir þeylerin acýmasýzlýðý kar’ýn yumuþaklýðýyla örtüþmez en çok beyazda gösterir kendini kýrmýzý kar yaðmasa hiç bilmeyecektim kanýmýn t’adýný belki de sessiz bir Afrika hülyasýna dalmalýyýz tez elden
kar yaðarken unutulmuþ bir þehirdi yüreðim mýþýl mýþýl bir uykuda Afrika benzin kokuyor dudaðým hala mutluluðun kara sularýnda ürkek ve yapayalnýz kaldým da
kar yaðarken üþümedim sen varken kollarýmda
Sosyal Medyada Paylaşın:
lirikyalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.