VAR BENİM

Karþýma çýkaný, Hýzýr sanýyom
Hazret’ten gen almýþ, soy’um var benim
Tatlý dil güler yüz, çabuk kanýyom
Enayi aratan, huy’um var benim

Bir edep bir haya, babadan kalan
Namerdin kapýsýn, deðilim çalan
Dünya ya meylim yok, söylemem yalan
Dilim’e atýlmýþ, düyüm var benim

Çekerim nefsimi, dar’a baðlarým
Bir geçim deðilmi? elbet saðlarým
Kimin caný yansa, ona aðlarým
Gözlerim dibinde kuyu’m var benim

Gönlüm enginler de, onur um yüce
Sevgi yi gün saydým, zülüm ü gece
Kin ile kibir de, kalmýþým cüce
Yerlerde dolaþan boy’um var benim

Erenler cem inde cem zakir iyim
Kutup ta Eskimo ,Hint fakir iyim
Rumen de çingene, Çin bakir iyim
Yaradan katýnda, sayým var benim

Binbir çeþit meyve, tekmidir badem?
Yetmiþ iki millet, dedesi Adem
Hepimiz yaradan, kuluyuz madem
Her metre kare de pay’ým var benim

Sakladým içime, söylemem derdim
Kalkýnca perdeler ,bir sýrra erdim
Gözyaþý damlamýþ, name gönderdim
Arþ alada duran hay’ým var benim

Çaðdaþ’i kýsa kes uzatma lafý
Arifler sözünde olurmu gafý?
Cahiler ateþ’e vermiþ etrafý
Ölmemiþ daha sað, duyum var benim
Sosyal Medyada Paylaşın: