Itýr ýtýr kokarken saçlarýn Yarýnlarý örüyorum ölü topraklar üstüne Itýr ýtýr esen saçlarýnýn kokusu Topraða damlarken Solan çiçekler yeþeriyor topraklarýn üstünde Isýtýr beni saçlarýnýn ýtýr kokusu Gizli gizli ellerime dolanýrken Sabah güneþi sevdanla üzerime doðarken Senli nasibi beklerim yeryüzünde Sil baþtan baþlýyorum senli düþlere Öptüm ruhunu koydum cebime
Masum gülüþün ýsýtýrken yüreðimi Gülümsüyorum ben sana senin gibi Ay doðar gecelerime avucumda sen Yüreðimde hep sen sen sen benimlesin Sensizlik çýðlýklarýmý hapis ettim gecelere Zamansýz ölümlere açýkken kapýlarýmýz Bir gün sen koþacaksýn zamansýz ölümlere Bir gün ben koþacaðým seni aþk ile sarmaya Þimdi yoksam yanýnda Sen gittin ise zamansýz ölümlerle Yok, olmam seninle deðilim demek deðil Seninle olmak için hýzlý adýmlarla koþarken Zamansýz ölümlere sana sonsuz kavuþmaya Gelmek için sana yoldayým seninleyim Ellerim buz gibi uzatayým tut ve bak Sensizlikten üþüdüm bak avuçlarýmdasýn Itýr ýtýr saçlarýnýn kokusu hala var
Yalnýzlýðýmýz bir çocuðun aðlayýþý gibi masum Aydýnlýkla beraber sen girerdin odama Saklanmýþ tüm sensizliðim kaybolurdu Çekilirdi mevzilerine sensizlik Yönsüz’ lük ekseninde boðulurdu Yalnýz olduðumu sandýðýmda Yanýlýrmýþým hep sen vardýn ya yanýmda Seninle atan yüreðimde seninle eskimeyen Kulaðým çýnlardý beni her andýðýnda Her terennümlerinde seni dinlerdim sendeki beni
Yýkýcý zamanlarý inþa ederdik seninle Sessizce bizi bizden alan sessizliði yakalardýk sessizce Bizden aldýklarýný alýrdýk Çýplak kalýrdý üþürdü sessizlik Yalnýzlýðýmýzýn hatýrasý kalýrdý üstünde Onu almazdýk onunla býrakýrdýk bizi anlasýn diye Her zaman bize arsýz arsýz gülmesin sarmasýn bizi Leyla ile mecnunu katardýk düþlerimize Onlarla beraber aðlardýk dertlerine Hasretlerine Bazen Leylayý Mecnuna Bazen Mecnunu Leyla ya katar Çöllerde buluþtururduk Hiç kavuþamayanlarý biz buluþtururduk Baþ baþa kaldýklarýnda Hayranlýkla onlarýn aþklarýný dinlerdik yüreklerinde Kefenle sarýlý maziyi kefeninden kurtarýr aþkla sarardýk El ele koþardý Mecnun Leyla’ya Kerem Aslý’ya çöllerde Anlardýk hakikat aþkýn yüreðinde imiþ Binlerce yýl geçse de Leyla Mecnuna aþký ile hala yanýyor Hala Leylasýný arýyor Ve çok þükür ki bizim düþlerimizde sadece buluþuyorlar Vahalarda yaylalarda bizimle koþuyorlar Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.