Gidiyorum ben, boþ ver Býrak sessizliðimizde boðulayým Birazcýk nefes olacaktýk ya birbirimize, Boþ ver, hayat böyle zaten... Ne aþklar ýsýtýr buz tutmuþ ellerimizi, Ne bir ses deðer yüreklerimize... Sadece bir hüzün havalanýr göðümüzden, Bir çift kumru düþüverir kýrýk kanatlarýyla üzerimize... Yalnýzlýklarýmýz boy verir ektiðimiz yerden... Boþ ver, ben alýþýðým zaten... Altý yaþýnda babam terk etmiþti ilk kez, Üzerime tüm hayatý yýðarak... Gayrý hiçbir gidiþ beni üzmez... Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.