seslendim dolu dolu yaðan gökyüzüne
bu kadar gözyaþý nedendi böyle
dedim ona üzülme benim de kimsem yok
bak, yanýmdaki koltuk da boþ..
...
her gece oturup umutla konuþtuðum
dört duvara baðlý bir köþem var benim
her birine her gece ayrý misafirim
ne saðýnda bir kýrgýnlýk ne solunda
hepsi halinden dünüyle memnun ki
ve ben þimdi
neye gülüyorum biliyor musun?
þu cansýz taþ parçalarý bile benden
çok daha canlý görünüyor ya
tebessüm ediyorum usulca
kaðýt yerine yazdýðým þu
bedenlerine bakýyorum da
nasýl da saklýyorlar yýllarý
nasýl da okuyorlar yaþanmýþlarý
sýký dur þimdi hazýr ol
ey! kalbimin nemli gökyüzü
bir kahkaha daha var içimde
uzaktan yaðmurla geliyor sesi
o beðenmediðin duvardan bile
daha yalnýzým þimdi..
...
içimde bir þey var biraz aðýrca
soluk soluða kaldýðým bu her mevsimde
çok aðýr bir ceza deðil miydi sence
sen dolu dolu yaðmaktan bahsederken
diri diri ölümle konuþuyorum ben
istersen bu kez yaðmur yerine
sadece bir þimþek çak uzaktan
bir haber uçur gökyüzünden
söyle gelsin o birisi
gelsin de bende ki yokluðuna
bir can versin..
...
dün penceremden gördüm pek dertliydin
ha düþecek, ha inecektin gözlerime
sýrýlsýklamdým dur demeseydim sana
ne bu þiddet, neydi bu öfke böyle
belli ki bir bulut aðlýyordu yine
yine bir özlem mi deðdi yüreðine
belli ki rüzgara kýzmýþsýn sen
cevapsýzdý mektuplar deðil mi?
hep ayný mesele hepsi
yine karardý bulutlar üstümde
boþ ver be yüzüm, yaðma desem de
anladým ki o rüzgar
fýrtýnaya dönmüþ bu gece..
...
ama sen aðla be, ey! gökyüzü
ihtiyacý var sana bu kara topraðýn
ah sen olmasaydýn eðer
ah sen güle bilseydin her gün
kim sulardý þu mezar taþlarýný
hangi çiçek büyürdü ki sensiz
boþuna gelme þimdi, sus
teselli etme yokluðumu
o benim ruhuma yazýlý bir söz
sen bilir misin bu kara boþluðu
aðlasaydým eðer her kýþ senin gibi
deðil kalbim deniz olsun, dolsun
gök deðilim ki ben
düþecek yerim olsun..
...
uyandýðým her sabah ben benimleyim
ve dört duvar düþlerimle hayallerim
kýrýk ayaklý yýrtýk bir sedirdim ben
penceremde misafir ettiðim
derdime ortak tek yüzümdü gökyüzü
uykusuz yastýklar ve üþüyen yorganlar
hadi gel de yokluðuna bir kan ver
solumda bir koltuk var bomboþ..
...
BOÞ KOLTUK - Mawish Þiirleri - Mert Zafer Cansever