BANA CAN NE LAZIM
Bu gün sayamadýðým kadar gün oldu ayrýlalý
Cemreler düþmeye baþladý
Bahar aþkým kumrum yine yuvasýndaydý
Sana adadýðým günün sevincini yaþayamadým
Sesin kulaklarýmda aðlamaklý isyanlardaydý
Çok erken kalktým yalnýzlýðýn yataðýndan
Gün doðmamýþ alaca karanlýk sýkýntýlýydý
Nedense karabasan düþtü düþlerime
Ter bastý bedenimi bin saðýma döndüm bir soluma
Ellerim yol yordamý seni aradý çaresizce sað yanýmda
Yoktun sanki sýrra kadem basmýþçasýna
Yetim çocuk üzüntüsü düþtü yüreðime
Kalkamadým altýndan düþlerimin saatlerce
Günüm yolcuydu sensizlik çok zordu hecelerde
Parmaklýklar arasýnda gibiydim hasretinin gecelerinde
Sonra birden yaðmur kokusu sardý ruhumu kadýným
Hatýrlarsýn yaðmurlarla bana gelmiþtin
Birden kalbime sancý girdi sýzlattý bedenimi
Sanki asýrlar oldu görüþmeyeli
Þöyle demiþtin bana en ebruli tonunda sesinle
Ben sende buldum sevdayý okyanuslara gömdüðüm beni
Biliyorum meleðim en son gözlerini hatýrladým aðlamaklý
Arkaný dönüp gitmek istemediðin kadar el sallamaný
Þimdi sana bir kez daha seslendi gönül sazým
Sensiz isem bana bu can cihanda ne lazým
Mustafa SARIVADÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.