zaten öldü gitti o heççe gelin
yýkýlmýþ yine gönülsüz kurulan yuva
elleri havada ediyordu bettua
hasret koymuþlardý onu tam dört yavruya
kan yaþ döküyordu o haççe geliN
evlendirilirken ona danýþmadýlar
küstü kocasý onunla konuþmadýlar
aldýlar yavrularýný uonu dýþa attýlar
sokaklarda kaldý o haçça gelin
yapmadýlar haççe kýza resmi nikahý
boþ kaðýda bastýrdýlar bakýn imzayý
benim deðil diye iþte tam dört bebeði
aldýrdý elinde o haççe gelin
o bir cahil köylü kýzý kurnazlýk bilmez
derini anlatmaya bak dilide dönmez
boþamýþ kocasý iþte geride almaz
aralarda kaldý o haççe gelin
yavrularýný kumasýnýn üzerine yazdýlar
hayatý zehir edip boðazýna dizdiler
sen yaþama diye mezarýný kazdýlar
yataklara düþtü o haççe gelin
belki yazdýklarýma kimse inanmaz
döndü güneþim sözümde yalaným olmaz
çok þükür geçti o asýr geride gelmez
zaten öldü gitt o haççe gelin
döndü güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.