Bir an saygý duymadý ne söze ne yazýya
Yanlýþýný anlar da döner dedim dönmedi.
Þeytanla yoldaþ olup gemi aldý azýya
Din sandýðý bu kini söner dedim sönmedi.
Sýr verdim ifþa etti, ne dost bildi ne düþman
Cüce desem uzun der, zayýfada çok þiþman
Öyle memnun halinden olmadý ki hiç piþman
Ýman edip þeytaný yener dedim yenmedi.
Çaresizdim, naçardým anamýda çaðýrdým
Yalan var, iftira var, hakaret var, saðýrdým
Sesim yükseldi bazen avaz avaz baðýrdým
Ar eyleyip us edip siner dedim sinmedi.
Þeytan girmiþ içine, ne yaptýysam çýkmadý
Gövu gýybet yapmaktan vaz geçmedi, býkmadý
Huzurmuþ, mutlulukmuþ kafaya da takmadý
Istýrabým, bu çilem diner dedim dinmedi.
“Yüz kalbin aynasýdýr” aksetmiþ yüze kirin
Kýblen sapmýþ ezelden iblisde olmuþ pirin
Bundan böyle ne ölün, ne cesedin, ne d/irin
Ýnsanlýk çeþmesinden yunar dedim yunmadý.
Zurnada peþrev olmaz kaval da bir sipsi de
Usul makam olmazsa sana benzer hepsi de
Dul yazan kimliðimi bir gün altýn tepside
Týkýr’a geç olmadan sunar dedim sunmadý,
Ýnsanlýk çeþmesinden yunar dedim yunmadý.
18 / 01/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.