Suya hasret toprak parçasýydým.
Sen ise yaðmasýný istediðim
Gökyüzündeki tek bulut.
Kuruyordum yavaþ yavaþ
Seni istiyordum
Sana susamýþtým.
Aylardan nisandý,
Bir damlan bile can verebilirdi
Ömrümün baharýna.
Kapkaraydý sanki
Diðer bütün bulutlar.
Sana çok muhtaçtým
Vakit tükeniyordu
Ara sýra þimþekleniyor
Aydýnlatýyordun üzerimi.
Ama yaðmýyordun
Geçiyordu mevsimim.
Sana susuyordum,
Ki sen susuyordun.
Sustukça kuruyor
Kurudukça çatlýyordum.
Ben bir damlana hasretken
Baþka ellere saðanak saðanak yaðýyordun.
Ýntikam mý alýyordun?Anlamýyordum.
Halbuki topraðýma
Yüz süren bir karýncaya
Bile kucak açýyordu benliðim.
Ne olurdu yaðsaydýn üzerime
Güneþ zevkle doðsaydý yüzüme
Yeþertseydin kupkuru bedenimi
Açýlsaydý rengarenk çiçekler
Konsaydý dallarýna minicik kelebekler.
Ben sana susuyorken
Sen kime kusuyordun
Ben de ki seni.
Hangi kalbe damlýyor, yeþertiyordun?
Yavaþ yavaþ kururken
Bir damla suyu çok görüyordun
Nefes vermekten aciz yaralý böðrüme.
Hiç bir bitki
Artýk bende büyümeyecek
Ve sýðýnmayacaktý
Kucaðýma börtü böcek.
Çaresizdim,
Bir çiçeði bile
Yeþertecek gücüm kalmamýþtý.
Kuruyordu yaþlý aðaç
Vermeyecekti mutluluk meyvesini.
Sana susamak,
En acý çaresizliðimdi.
Kuru kuruya yaþamaktý
Gittiði yere kadar.
Göz göre göre
Ölümü beklemekti.
Yaþamla ölüm arasýnda
Gidip gelmekti.
Sana susamak,
Çiçeklerin solmasý
Aðaçlarýn kurumasý
Börtü böcek ne varsa
Birer birer kaçmasýydý.
Bedenimin kuma dönüþü
Rüzgarlarda savruluþuydu.
Giderek susuyorum,
Ve sen susuyorsun.
Aylardan ocak
Baharý kýþ geçiyor zaman.
Kurumuþ bedenimde
Koskoca bir heyelan.
Artýk ýslatsan da
Yýkamaya yarar ancak
Ölü cesedimi .
Sana susamak
Ölüme susamaktý.
Bütün güzelliklere veda etmek.
Güneþe kafa tutmaktý.
Günah olduðunu bile bile
Ölüme meydan okumaktý.
Sana susamak,
Can çekiþip de ölememekti.
Murat Gökçe Karsî
15.01.2016