BAZEN DEYİP GEÇTİKLERİNLE YAŞARSIN

1)

bazen durursun öyle sessiz
öyle mülayim dýþtan
öyle kýzgýn
öyle patlamaya hazýr içten
konuþmak istemezsin kimseyle
görmek istemezsin bir insaný
bir insanla birkaç adým yürümek istemezsin
durmaya
pozisyonunu korumaya devam edersin


bir çocuðun ölümü
derinden yaralamýþtýr seni
bir annenin çaresiz elleri gözlerini yormuþtur
bir babanýn acý feryadý yüreðini daðlamýþtýr



2)

bazen susarsýn öyle
karþýnda duran bir duvarsa, gözlerini oraya dikersin
karþýnda bir kediyse, sözlerini o kediden esirgersin
’pisi pisi bile demek gelmez içinden
için o zaman yangýn yeridir muhtemelen
yanýyorsun ama farkýnda deðilsin
ya da farkýna varýyorsun geç olduðunu görüyorsun
o yangýný söndürmek için



3)

ve bazen gidersin hiç durmadan
diyar bildiðin yardan gidersin
yaþadýðýn, sokaklarýnda büyüdüðün þehirden gidersin
kýymetli gördüðün, sevdiðin kitaplarýndan gidersin
gün gün yazdýðýn günlüklerinden gidersin
arkana bakmadan uzaða
daha da uzaða gidersin
dönmek nedir bilmeden
geride býraktýklarýný özlemeden



MESELCÝ
18.01.2016, Mardin​
Sosyal Medyada Paylaşın: