Ne acýlar, ne fýrtýnalar atlattý Aha da bu yaman gönül pare Yeri geldi, demir gibi dövüldü Altýn gibi eridi, ince ince iþlendi Kör kuyularda yoðruldu El aman dilemedi Aha da bu yaman gönül pare Ölüm, ayrýlýk, hasret daðladý Yaðmur, toprak, börtü böcek Diz çöktü gözyaþlarý önünde Acýmadý, acýnmadý Aha da bu yaman gönül pare Sahte gülüþlere, sahte sevgilere Yalan sözlere, riyakar yüzlere Bel baðlamadý Aha da bu yaman gönül pare Gönül gözüyle bakmasýný bilenleri Gördü, duydu, sevdi.. Aha da bu yaman gönül pare O yüzden bos yere uðraþma Gönül gözü kör yürekler Kula kulluk, Secde edip, El aman dilemez Aha da bu yaman gönül pare Altýn kapta sunsalar da Dünya nimetlerini, Dönüp de bakarsa Kor ateþlerde yansýn, Aha da bu yaman gönül pare
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar CETIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.