Askere yolculuk baþladý gar’dan
Aðlamadým içim dolsa da ardan
Anadan, babadan o nazlý yardan
Ayrýlmak sönmeyen kormuþ arkadaþ
Alay dedikleri uçsuz bir yapý
Baþýma verdiler koskoca kepi
Eðitimde dedim ben yuttum hapý
Askerlik yapmak çok zormuþ arkadaþ
Yemek, içmek, uyku hepside çok az
Burda hiç kimseye edilmiyor naz
Kimisi Türk, kimi Çerkez, kimi Laz
Her çeþitten insan varmýþ arkadaþ
Aðzýmda sigaram, elimde çayým
Her gün daha artar hasretten payým
Ne zaman dolacak on sekiz ayým
Geçmiyor saatler durmuþ arkadaþ
Yar mektubu almak büyük hediye
Açmadan verilmez bilmem ne diye
Koca aslaný bir uyuz kediye;
Boðdurduðu tek yermiþ arkadaþ
Ramazan tertibim nöbet tutuyor
Gönüller köz olmuþ hasret tütüyor
Ne gün geçiyor, ne þafak bitiyor
Yürekleri efkar sarmýþ arkadaþ
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepe köy
05.OCAK.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.