YANILMA GÖNÜL

YANILMA GÖNÜL


Nefis deniz derya yutar her þeyi
Sahillere vurur kendi tadýnda
Kural nedir bilmez ister her þeyi
Sen þekil ver ona iman kabýnda


Doymaz bir canavar sýnýrý olmaz
Yere göðe sýðmaz þerre çaðýrýr
Dünya onun olsa yine de doymaz
Kâbil’ce yol tutar zulme çaðýrýr


Nefis ak istemez kara çaldýrýr
Peþine takýlan ziyana düþer
Þeytanla bir olur hayra saldýrýr
Hafife alýrsan kemâlât düþer


Yusuf’ça nefsine dur de be gönül
Sen ona uyarsan piþman olursun
Rabbine sýðýnda yüz verme gönül
Temize çýkarma düþman bulursun


Nefsine uyanlar helâký buldu
Karun gibi olma, yanýlma gönül
Ders çýkar, ibret al olanlar oldu
Ateþe yol tutma uyan be gönül


Mütmain olaný över Mevlâmýz
Böyle nefisleri koyar cennete
Her nefsi mütmain kýlsýn Mevlâmýz
Yol tutsun nefisler bir bir cennete


Göz açar kaparýz geçenler belli
Anlýk bile nefse terk etme Mevlâ
Rýzaný umarýz yolumuz belli
Ne nefis ne þeytan yenmesin Mevlâ

Faruk Baþoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: