Suskun bir gönül. Yorgun bir yürek elimde kalan. Birde içimi çekerken aniden inen göz yaþým. Ne bu bitkinlik tanrým.! Ne bu tükenmiþ hissetmem kendimi? Durduramýyorum yine, üzerime yaðan yaðmur gibi hüzünlerimi. ... Çok yorgunum. Bir o kadarda kýrgýným kendime. Bu bilinmezler ülkesinde savruluþum, halimden ne elaleme? ... Yeniden baþa döndüm. Yine savaþtýðým kendim. Ama, yoruldum,býraktým artýk ipin ucunu. Kendim hazýrladým kendim.! Aldanarak yok oluþumu. ... Uzun sürecek.!Aðýr olacak sorularým.! Ceza vereceðim daha? Çektireceðim bilmeden seven bu gönlüme.! Karar nasýlsa belli ya. Fermanlar yazýldý zalim ellerden ölümüme. ... Neden her seferinde yine sana koþuyorum? Bir dünya dolusu insan içinde niye sana? Sevmediðini özlemediðini bile bile? Yoruldum. Çok yoruldum biliyorum. Ýstediðin bu olamaz. Hayret. Halâ bunu söylüyorum. ... T.C.Nigâr Güler. 17.01.2016.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.