KAĞAN ÖLÜMÜ

KAÐAN ÖLÜMÜ

Bozkýrlarýn kucaðýnda Bozkurtlar duraðý üzgün
Üzðün mü? Acý acý…
Aðýt mý? Sancý sancý…
Esen mi? mutlu mutlu…
Bilinmez bunlarýn derdi.
Mert çehrelerin mert acýlarý
Meydanlarda kopuzlara yavaþ yavaþ dokunulur,
Damdýralar týnlar…
Bunlarla anlaþýlýr aðlayýþ havasý;
Acý acý, sancý sancý…

Bozkurtlarýn sancýsý var tüm aðlayýþ havasýnda
Bazýsýndan deyiþ eser, bazýsýndan özlem eser
Bazýsýndan haykýrýþlar, bazýsýndan ince sesler
Aðýt olur dudaklardan her dökülen söylentiler
Kopuzun dillerinden, damdýranýn tellerinden;
Acý acý, sancý sancý…

Bir kaðanýn uçuþu var Bozkurtlarýn acýsýndan
O acý öyle acý… Öyle derin öyle derin
Daðlar titrer, sular donar, gök bulanýr
Çýðlar kopar Tanrý dað’dan, Altaylar’dan…
Bozkurt sesi çýnlar ordan;
Acý acý, sancý sancý…

Kaðan uçuþu var Ötükende,
Turan yurdu gözlerden;
Acý acý, sancý sancý…
---- 03.05.1964 – Adana.

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.

Kaynak: "BOZKURTLARIN SESÝ" isimli þiir kitabý (Kadirli Matbaasý 1964 – Kadirli).










Sosyal Medyada Paylaşın: