MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gitme diyemedim
Mehmet Kılıçel

Gitme diyemedim


Dilimin ucuna gelen bir cümle idi
Gururuma yenilip söylemediðim
Beni yeksan eden yokluðunun arife’sinde
Giderken peþin sýra dur gitme diyemediðim


Süzülürken endamým o menfur cadde’de
Ardýndan caným gitti bedenimden
Süzüldü gönlümün derinliklerinden çaresizliðim
Melanet mengenesi taktým ellerime
Uzatýp ellerinden tutup’ta
Dur gitme diyemedim

Tuz bastým kan aðlayan gönlümün feryadýna
Yýkýldý dizlerimin üstüne o koca kimsesizliðim
Kefene sardým ümit vaad eden bütün sýcaklýðýmý
Buz kesmiþ gönlümü,abdest’siz gömdüm topraðýna sessizliðin
Kement vurdum dilime, dur gitme diyemedim

Sere serpe serildim sokaðýna yalnýzlýðýn
Bir,bir söndü karanlýk’larla nikah kýlan,bütün ýþýklar gözlerimden
Kýný’na ten sürdüðüm mahþer hançerini
Harlayýp ciðerime sapladým canice
Ýki büklüm kývýrdým dilsiz feryatlarýmý
Sustum iç dünyamda, dur gitme diyemedim

Tespih’ine hicran dizdim olunmaz vedalarýn
Arka,arkaya çektim kan aðlarken iç’ten,iç’e
Cereyan estim sýzlayan amansýz yarasýna mesudiyet’sizliðin
Dönülmez yolarýn hendeðine mayýn döþedim
Bir intihar çiçeði gibi bastým korkusuzca
Ölümü mübah bildim
Gene dur gitme diyemedim


Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.