SENSİZLİĞİN SEZON FİNALİ
Dün gezinirken yine düþ bahçemde
Sensizliði gömdüm mezara
Evet suçluyum ben bu sýralar
Cezam ise müebbet gözlerine hapsolmak
Sen yokken gözlerim nöbet bekler sabahý
Zihnimin vardiyasýna inat bir þevkle
Yokluðunda hiç bir þey eskisi gibi deðil
Kýþýn yerde yok beyaz,yazýn aðustos bile ayaz
Yanýmda yokken bile sanki benimlesin
Ben seni hep hayal ettim de yoksa
Sende mi hayalettin
Bensizlik nasýl dedin ya geçen çarþamba
Sensizlik çarþambaya küsmek en çýkmazýndan
Çölde üþümek,okyanusta susamak
Sensizken salýncak kurdum yalnýzlýðýmdan
Senin geleceðin günü iple çektim Salýncaktan ödünç alarak
Sen yokken martýlar sordu bana hatrýný
Sustum yutkundum bir þey diyemedim
Simit attým özlemimle semalara
Martýlar almadýlar Selamýmý
Ne dersin galiba onlarda bana biraz kýzgýn
Þimdi sen benim yanýmdasýn ya
Bana her þey güzel geliyor bir tanem
Sayfalarca yazsam sevincimi kimya defterime
Seninle yaþamalýyým bu sevinci yalnýz yerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.