K A L M A M I Ş

Suyu temiz gördüm,bir yudum içtim
Baktým karýþmayan zehir kalmamýþ :
Çiçekler içinden al gülü seçtim,
Meðer çekmediði cefa kalmamýþ.

Boþ bir teselliymiþ sevmek,sevilmek
Sýrr-ý müphem ile yanmak erimek;
Kalplere en yüce sevgiyi gömmek
Ýçin çok aradým sine kalmamýþ.

Þimdi boynu bükük bütün çiçekler,
Boþ çerçeve bilmem kimleri bekler,
Papatya misali bütün çenekler,
Yonulmuþ,çenekte yaprak kalmamýþ.

Sarý yaprak gibi düþtün gönlüme,
Kuru dalý kýrýp verdin elime,
Aradým ömrümce kalan sevgime,
Bir mezar olacak toprak kalmamýþ.

Habip Ata Giresunlu

Gümüþhane,22.06.1975 - 2300

Sosyal Medyada Paylaşın: